O LALARTU

Lalartu występuje w mitologii mezopotamskiej i dla "czarnogłowych" kojarzy się z czymś lub kimś złym, bez fizycznej rzeczywistości, niczym duch, fantom, upiór lub zjawa pojawiającą się po śmierci.

Niektórzy uważali to coś lub tego kogoś za wampirycznego demona zabijającego matki w czasie porodu i pożerającego ich dzieci.

Asenath Mason, założycielka Loży Magan - polskiej loży okultystycznego zakonu Dragon Rouge (fr. Czerwony Smok; pełna nazwa: Dragon Rouge: Ordo Draconis et Atri Adamantis), artystka fantasy i pisarka wielu esejów o tematyce ezoterycznej na podstawie podań religijno-mitologicznych, w swej książce "Necronomicon Gnosis" o Lalartu pisała, że:

"Jest ona uwięziona między dwoma światami i szuka wejścia do jednego lub drugiego".

KI - świat podziemny, rodzaj żeński, gdyż miejsce to przyrównywano do zamkniętego łona kobiety; miejsce, gdzie stworzono pierwotnie życie; matka wszelkiego życia.

W istocie określenie "zabijanie matki w czasie porodu", to jedynie personifikacja nawiązująca do pierwszego unicestwienia wszelkiego życia w świecie wewnętrznym, odpowiednik zabijania egipskiego OZyRYSa, który dwukrotnie "ożywał", gdyż był jedynie personifikacją świata podziemnego OZ należącego do RYSA/RUSA (słowo to czytane wspak twoży wyraz ASUR, który dotyczył wielkich złych istot - Aszurów /Asurów/Asów). Stąd też przedstawiany był z zieloną skórą (identycznie jak PTAH, będący personifikacją ziemi SETA). Personifikacje wody przedstawiane były z niebieską skórą, jak np. Amon (personifikacja pierwotnej wody świata wewnętrznego - Atuma, z której wyłonił się ląd - GEB). Dlatego też po tym, jak świat zewnętrzny został podbity, nastąpiła wymiana bogów w enneadzie (głównym panteonie bogów egipskich).

Chaldejski wyraz LALARTU zapisywano jako cztery słowa: LAL.A.AR.TU (𒇲𒀀𒄯𒌅).

LAL - ważyć, płacić; powiesić; do przenoszenia (dźwig)

A - woda

AR3 (HI+ASZ2) - zabić, rzeź; HI - pojemnik, naczynie, zbiornik; ASZ2 - klątwa, przekleństwo;
niemal jak "puszka Pandory"?

Dotąd na skatalogowanych już ponad 100-tu tysięcach tekstów odnotowano jedynie dwa przypadki, kiedy słowo AR3 występuje w połączeniu ze słowem woda (A) i ma to mieć miejsce wyłącznie w micie o pasterzu Lugalbandzie, drugim władcą UNUG, występującym po Enmerkarze, wnuku boga UTU.

TU - skrzydła; ptak, latać

Ostatni przedpotopowy władca w Sumeryjskiej Liście Królów zwany jest Ubara-Tutu (UBARA.TU.TU), co tłumaczone jest jako "Chroniony przez boga Tutu", choć w tekście tym zamiast słowa UBARA 𒂬, widnieje znak UBUR 𒁛. Dlatego też część badaczy uważa, że w tekście Sumeryjskiej Listy Królów (kopia WB 444, kolumna I, wiersz 32) popełniono błąd w zapisie.

Błędy z reguły są domeną akademików badających teksty wiele stuleci po ich powstaniu, a nie ludzi z przeszłości, którzy doskonale wiedzieli co robią ze względu, że pisali o czymś, co było dość bliskie ich czasom, zwłaszcza przy dziełach mających przetrwać całe tysiąclecia.

Z tego też powodu to nie autorzy pomylili się w zapisie, ale akademicy w tym, co z góry założyli, że tekst ten powinien ukazywać. Najpierw należałoby ich zapytać dlaczego w ogóle sądzili, że nazwa ta dotyczyła imienia postaci i to w dodatku zawierającej w sobie imię boga, skoro w transliteracji tego tekstu nie pojawia się determinatyw AN 𒀭, który wedle akademickiej tezy, zawsze miał poprzedzać imię każdego boga (z wyjątkiem samego AN)? Przypominam, że nazwa ta występuje w ostatniej lokalizacji przed globalnym potopem.

W istocie wyrażenie UBUR.TU.TU oznacza "ubici przez ptaki" i dotyczy tego samego wydarzenia, o którym głosi Biblia, czyli globalnego potopu, lecz mającego miejsce w świecie wewnętrznym, a więc tam, gdzie stworzono pierwotnie życie. Dlatego też nie pojawia się żadne imię w odniesieniu do władcy ostatniej przed potopem lokalizacji - CURUPPAG.KI, zwanej przez badaczy Szuruppak i błędnie identyfikowanej z jednym z miejsc w Mezopotamii, ponieważ powinno się ono znajdować w świecie wewnętrznym (lokalizacja świata wewnętrznego jako końcówka KI, w przeciwieństwie do lokalizacji świata zewnętrznego, występującej jako przedrostek AN, a przez świat nauki uznanej jako determinatyw boskości).

Zacznijmy od początku...

𒁛

UBUR

Znak UBUR w zasadzie stanowi bardziej złożoną formę zapisu, gdyż składają się na niego w sumie trzy różne słowa; DAG, KISIM5 i GA połączone w jedno znaczenie.

𒁖

DAG - zburzyć, obalić, atak militarny

𒆨

KISIM5 - ? (brak tłumaczenia); sam symbol nawiązuje do zamkniętego miejsca

𒂵

GA (ES) - przynieść, nieść (ale w takim znaczeniu przetłumaczono go zaledwie 40 razy, a znak 𒁺 DE6 (DU) takie samo znaczenie uzyskał aż 1.794 razy). Sam znak GA wygląda jak zwierz i w zasadzie raczej nim jest, gdyż słowo to aż 4.424 razy przetłumaczono jako "MLEKO", a w połączeniu ze znakiem 𒊏 RA (bić, pchać) tłumaczono je jako "KREM" (śmietana), a przecież mleko pozyskiwane jest od zwierząt.

Symbol GA występuje także w połączeniu ze znakiem 𒉌 NI (I3, LI2) - olej, tłuszcz, krem (mazista konsystencja) oraz symbolem 𒈦 MASZ, który 722 razy przetłumaczono jako koza, ale aż 9.974 razy takie samo znaczenie miało mieć słowo 𒈧 MASZ2 (MASZ 𒈦+HI 𒄭). Co do słowa MASZ, to moim zdaniem znacznie bardziej jego znaczeniu odpowiada współczesne określenie "MIĘSO", występujące jeszcze współcześnie w niemal niezmienionej formie w j. czeskim ("MASo"), a czytane wspak tworzy słowo SZAM (szamać) znaczące potocznie w naszym języku zjadać.

Co ciekawe, istniał symbol GA związany z określeniem GUNU, które zawsze jednoznacznie określało coś, co służyło do zabijania.

𒂶

W tym przypadku można byłoby to łączyć z zatrutym mięsem i wówczas od razu przychodzi mi na myśl mit o Etanie, gdzie długim wstępem jest opowieść o wcześniejszej walce Węża z Orłem zakończonej pokonaniem Orła przez Węża dzięki przygotowanej przez UTU pułapce "mięsnej". W tym miejscu warto przypomnieć, że prawdziwy zapis imienia/nazwy Marduka to AMAR.UTU, a dzięki inskrypcjom Cyrusa wiadome jest, że była to ta sama bezimienna postać , co YHWH, gdyż Marduk (AMAR.UTU) to jedynie nazwa pojazdu latającego stworzonego w świecie wewnętrznym, którym się ta postać poruszała (ukrywająca swe prawdziwe imię; Nudimmud/Nimrod/Narmer/Niranjan). Dlatego też łączono go z Szamaszem (personifikacja słońca), gdyż AMAR.UTU był przyrównywany do niego, jako, że obaj poruszali się w górze nad głowami.

Również w mitologii greckiej znajdują się pewne pokrewieństwa nawiązujące do otrucia bogów, ale nie tylko w mitologii, bowiem w podaniach historycznych również ma to miejsce, zwłaszcza tych, z którymi związani są historycznie ci, których obecnie przezywa się Słowianami.

Reasumując, dlatego też uważam, że symbol GA powinien raczej dotyczyć ogólnego określenia zwierząt hodowlanych, z których pozyskiwano "mleko, mięso, tłuszcz i skóry". Wyjaśniałoby to także dlaczego symbol MASZ wielokrotnie tłumaczony był także jako "fabryka" ściśle powiązana z produkcją jedzenia (często jako produkcja roślin).

Słowo HI posiada obecnie dwa całkowicie niepowiązane ze sobą znaczenia - kolano i przyjemny. Jedynie czego nam obecnie brakuje, to określenia dotyczącego pozyskiwania skóry. Czy zatem może to mieć związek z ubiorem długim do kolan i przyjemnym w dotyku, czyli np. futra (produkt ze skóry zwierzęcej)? Zwłaszcza, że symbol HI (𒄭) wygląda jak coś, co ma szczelnie "zamykać" (otaczać), w tym przypadku MASZ, czyli mięso, a taką rolę spełnia właśnie skóra.

Można więc zakładać, że od słowa UBUR powinno wywodzić się współczesne słowo "OBORA" jako miejsce przeznaczone na przechowywanie zwierząt hodowlanych oraz "UBUJ" - znaczenie związane z ich finalnym przetwarzaniem (stąd wyraz UBUR zawiera słowo DAG - zburzyć, obalić, atak militarny, czyli coś niszczycielskiego. W tym konkretnym przypadku oznaczające "zniszczyć" zwierzę by uzyskać z niego produkty - proces przetwórczy). Istnieją łącznie aż 23 formy zapisu symbolu pokrewnego ze znakiem UBUR, czyli bazującego na połączeniu znaków DAG z KISIM5 wraz z innymi znakami, z czego tylko trzy kolejne nazwane zostały jako UBUR2, UBUR3 i UBUR4.

𒁥 𒁡 𒁢

UBUR2 UBUR3 UBUR4

UBUR2 zamiast znaku/słowa GA posiada znak LU 𒇻 - oficjalnie tłumaczony jako "OWCA", ale z tekstów wydaje się, że mowa jest raczej ogólnie o "istotach żywych", a w zasadzie o "istotach rozumnych", różniących się od innych form życia, zwanych ogólnikowo zwierzętami. Dlatego też właśnie słowo LU (choć w innej formie graficznej, zwanej LU2) w połączeniu z GAL tłumaczone jest przez akademików jako "KRÓL", a poszczególne słowa jako "CZŁOWIEK" (LU2 𒇽) i "WIELKI" (GAL 𒃲).

Możliwe, że właśnie z tego powodu w wierze abrahamowej używa się terminu "pasterze i owieczki" w odniesieniu do kleru i ludzi, którzy oddają bezwarunkowo własny los w ich ręce.

LU.GAL nie było określeniem odnoszącym się do ludzi, ale do formy życia zwanej w Biblii (Nefilim; "WIELCY"), oznaczającej wprost "wielka istota rozumna". To oni zbuntowali się przeciw stwórcom i przejęli władzę nad światem wewnętrznym (tam, gdzie ich stworzono). Początkowo wykorzystywali ludzi jako siłę roboczą, zwłaszcza przy produkcji jedzenia, ale kiedy zaczęło brakować pokarmu ze względu na szybki wzrost ich populacji, to zaczęli hodować ludzi jak trzodę (wiele źródeł głosi o tym, że przed potopem brakowało jedzenia i ludzie byli zjadani przez "WIELKICH"). Zachęcam do zapoznania się z fragmentami "Księgi Gigantów".

UBUR3 zawiera z kolei symbol 𒅕 IR (ER), występujący w skatalogowanych tekstach zaledwie 63 razy, z czego tylko raz przetłumaczono go jako rzeczownik - "drzewo nieokreślonego rodzaju".

Symbol ten zazwyczaj pojawia się w towarzystwie znaku 𒉌 NI (I3, LI2) - olej, tłuszcz, krem (mazista konsystencja); który czytany jako ZAL ma znaczyć "wcześnie wstawać" (to get up early), co trudno jest łączyć z olejem (tłuszczem) i wydaje się, że prawidłowo kojarzyło się z "wydobyciem" (podnoszeniem do góry), a nie ze "wstawaniem z łóżka", zwłaszcza, że pojawia się także w towarzystwie słowa KI (świat podziemny). Prawdopodobnie IR był określeniem gotowego już produktu powstałego w procesie przetwórczym z oleju zwierzęcego, roślinnego oraz oleju skalnego (ropa naftowa).

UBUR4 zawiera w sobie oba symbole występujące w UBUR2 i UBUR3 (GA oraz IR). Nie muszę już chyba wyjaśniać co to oznacza...

Istnieją jeszcze trzy inne wersje posiadające własną nazwę nie związaną z DAG i KISIN5.

𒁦 𒁭 𒁟

AMASZ (UTUA2) UTUA UTUL5

Zacznę od ostatniego symbolu, czyli od UTUL5, gdyż tutaj wszystko raczej jest jasne, ponieważ znak 𒄞 znajdujący się we wnętrzu KISIM5 to GUD (GU4) przetłumaczony aż 17.947 razy jako "BYK".

Z symbolem UTUA jest już mały problem, bowiem zawiera on znak 𒍑 NITA, a jego znaczenie tłumaczone jest na wiele sposobów. Najczęściej jako płeć męska (2.267 razy), choć częściej tłumaczono tak symbol 𒀴 NITAH2 (3.037 razy). Najczęściej jednak słowo NITA tłumaczone było jako "BYĆ" (choć jako gorszej jakości), bo aż 9.695 razy. Aż 4.087 razy uznano je za "BOK, KRAWĘDŹ", 312 razy za jednostkę długości i tylko jeden raz łączono go z rybą w połączeniu ze znakiem KU6.

Tymczasem symbol ten występuje także w połączeniu ze słowem SAL (𒊩) jako NITALAM4 𒊩𒍑. Co ciekawe, w wielu językach jeśli nie w większości słowo SAL oznacza wprost "SÓL", a tutaj tłumaczone jest najczęściej przez akademików jako "KOBIETA" (2.375 razy) i w istocie jest ku temu pewne uzasadnienie o czym więcej w temacie związanym z opisem stworzenia kobiety; w Biblii także mamy pewne powiązanie kobiety z solą w odniesieniu do żony Lota, sprawiając olbrzymie problemy tłumaczom i interpretatorom). Mogę jeszcze dodać, że występuje jeszcze zapis 𒊩𒍑𒁲 MUSSA (rozpoznawane w akademickich bazach jako SAL.UA.DI), w którym pojawia się dodatkowo symbol DI - zdrowie, dobre samopoczucie, co w połączeniu z rybą i solą moglibyśmy tłumaczyć jako "świeża ryba morska".

Symbol NITA nie tylko swym wyglądem przypomina wędkę oraz ości ryby, ale także sama nazwa zdaje się być protoplastą występującego w naszym języku słowa "NITKA" (ponownie coś, co można połączyć z łowieniem ryb). Co ciekawe, w języku chińskim "NIĆ" to XI.AN, wywodząca się od więzi pomiędzy KI i AN (światem wewnętrznym i zewnętrznym), które zostały rozdzielone; wątek oddzielenia ziemi (świat podziemny) od nieba (świat zewnętrzny) występuje we wszystkich znanych mi mitologiach świata.

Znacznie większe zamieszanie związane jest z symbolem odczytanym jako AMASZ, gdyż występują w nim trzy poznane już znaki, LU, MASZ i HI, gdzie jak pamiętamy MASZ w połączeniu z HI (jako MASZ2) tłumaczono jako koza, ale bardziej odpowiadałoby temu słowo "SKÓRA". Łączenie słowa LU (istota rozumna) ze "skórą" jako pozyskiwanym z niej produktem brzmi szokująco, lecz czy aby właśnie z tamtego okresu nie pochodzą pierwotne przekazy głoszące o sadystycznym obdzieraniu ludzi ze skóry?

Jest to nie mniej szokujące, jak wiedza o tym, iż w języku arabskim (semickim) Betlejem oznacza "dom mięsa".

Tutaj pojawia się kolejne zaskoczenie, bowiem okazuje się, że istnieje także zapis DAG z KISIM5 w którym oficjalnie znajdują się symbole A (woda) i MASZ (nazywany DAG KISIM5 x A+MASZ), a to może oznaczać, że celowo nazwę LU+MASZ zastąpiono A+MASZ.

𒁗

DAG KISIM5 x A+MASZ

Co może mieć wspólnego woda z mięsem w kontekście otrzymywania? Zapewne nic, bo raczej nikt nie odzyskiwałby wody z mięsa. a to pewnie dlatego, że jak się dokładniej przyjrzymy temu symbolowi, to wówczas zauważymy, że nie znajduje się tam wcale symbol A 𒀀 oznaczający wodę, lecz 𒈫 MIN, który jest wartością liczbową wynoszącą dwa i odczytywaną jako SZINA. Słowo to w połączeniu z MASZ (mięso) może oznaczać konkretny typ mięsa np. SZYNKA, ale równie dobrze mogło to wskazywać na odmienny rodzaj cieczy od wody i znaczyć "płyn z mięsa", czyli krew, gdyż słowo ZA 𒍝 oznaczało "kropla". Jednak ze względu na duże pokrewieństwo nazwy stawiałbym jednak na pierwsze znaczenie, czyli konkretna część mięsa.

Pozostałe symbole zawierają następujące słowa:

𒁜 DAG KISIM5 x GA + MASZ (zwierzę hodowlane + mięso)

𒁘 DAG KISIM₅ x AMAR (cielę)

𒁚 DAG KISIM₅ x BI (tł. piwo jako KASZ; 12.543 razy)

KASZ, BI, BIZ
pokrewny kształtem z GA

, być może chodziło w istocie o zwierzęta takie, jak bizony

𒁝 DAG KISIM₅ x GI (tł. trzcina, tł. własne kości, określenie bardziej sprawdzające się w tekstach)

𒁙 DAG KISIM₅ x BALAG (tł. instrument muzyczny, bęben lub harfa); pokrewne ze znaczeniem naszego słowa "balanga". Bębny do dziś wykonuje się ze skóry, a struny wykonywano z jelit zwierzęcych.

𒁠 DAG KISIM₅ x HA (tł. ryba - 2.760 razy)

𒁧 DAG KISIM₅ x LUM (tł. owoce - 67 razy); błędnie interpretowane, bowiem określenia bardziej pasują do rosnącego zboża, a symbol LUM przypomina wyglądem zaorane pole

𒁤 DAG KISIM₅ x LA (tł. zawiesić - 65 razy, ale takie znaczenie ma 𒇲 LAL, LA2 - 1.334 razy);

Tł. własne kataklizm, zagłada (na podstawie znaczenia i pokrewnego brzmienia; 𒆷 LA, 𒋜 SI GUNU);

"OBÓZ ZAGŁADY"?

𒁨 DAG KISIM₅ x NE (tł. palić, ogień, nowe, gniew, gotować); krematorium?

𒁪 DAG KISIM₅ x SI (tł. miejsce, wiązać, róg, napełnić wodę); znaczenia ściśle związane z konkretnym wydarzeniem - celowym oderwaniem kawałka skały od AN, gdzie mieściła się siedziba królestwa SIN, po którym dziurę wypełniła woda.
SI - Krzem. Podstawowy pierwiastek do uzyskania szkła oraz polisiloksanu.

"Polisiloksany uzyskały szereg zastosowań - od olejów, smarów i cieczy hydraulicznych, działających w szczególnie niskich i wysokich temperaturach, przez masy uszczelniające, pokrycia lakiernicze, kleje aż po elastomery i żele do zastosowań biomedycznych."

𒁞 DAG KISIM₅ x GIR₂ (tł. sztylet - 187 razy; błyskać - 11 razy; skorpion - 5 razy, mrówka - 4 razy);
GIR2 powiązany jest z określeniem GUNU.
Pozyskiwanie ładunku wybuchowego do broni, która zabijała jak skorpion i powodowała przy tym błysk?

𒁬 DAG KISIM₅ x U₂ + GIR₂(tł. olej + sztylet, błyskać, skorpion, mrówka);
Rafineria paliwa do broni, która zabijała szybko, jak skorpion i powodowała przy tym błysk? ( do rakiet?)

RAKIETA (RA.KI.E.TA; RA - zasięg zniszczenia, pole rażenia; w Egipcje symbol pokrewny z symbolem słońca, ale posiadający dodatkowo znak odnoszący się do pocisku, KI - świat wewnętrzny, E - dom, TA - z; "Zniszczenie przybyłe z domu świata wewnętrznego", przypadek?

𒁣 DAG KISIM₅ x KAK (tł. grot - 304 razy, broń - 1 raz, DU budować - 7.061 razy); głowice?

𒁫 DAG KISIM₅ x TAK4 (tł. porzucić - 667 razy); Recykling?

𒁩 DAG KISIM₅ x PAP + PAP (brak tłumaczenia)

Znak PAP także powiązany jest z określeniem GUNU. Jest też znakiem, które występuje w takich słowach, jak BU czy MUSZ, a te ściśle powiązane były z wielkimi pojazdami, które potrafiły poruszać się w powietrzu i pod wodą.

BU jest tym czymś, co pojawiło się jako pierwsze. W mitologii egipskiej jego odpowiednikiem był bóg DJEHUTY/THOTH/TETU uważany za praptaka z długim dziobem, który zniósł wielkie jako stwarzając NIEBO i ZIEMIĘ oraz tym, który zrodził pierwotnych bogów. Niewątpliwie była to personifikacja czegoś, co latało, gdyż w mitologii mezopotamskiej nim przylecieli pierwotni bogowie, których wcale nie nazywano Anunnaki (zapis AN.A.NUN.NA.KI, a pierwotnie AN.A.NUN.NA; AN - świat zewnętrzny", A - woda, NUN - nazwa własna rasy wężowatej, odpowiednik hinduskiej rasy wodnej, zwanej NAGA, NA - na zewnętrz; "Rasa wodnych węży ze świata zewnętrznego", której połowę przeniesiono do świata wewnętrznego, stąd pochodzi późniejszy zapis z końcówką KI - świat wewnętrzny), lecz LI.

Niewątpliwie to od słowa BU wywodzi się nasze słowo BÓG, określające stwórcę wszystkiego. Wcześniej jednak było to określenie BUG, a przez Sarmatów zwane BOH. Stąd też na ziemiach zagarniętych przez Chazarów Żydowskich (Sarmatów) znajdują się do dziś rzeki BOH (rzeka na Ukrainie uchodząca do morza czarnego) i BUG (mająca źródła na Ukrainie, przepływająca przez Białoruś i wpływająca do rzeki Narew na terenie dzisiejszej Polski.

Zatem wiara w BOGA musiała by być pierwszym w dziejach znanym nam KULTEM CARGO.

Warto jeszcze dodać, że w języku indonezyjskim mamy pewne odniesienie do istot pochodzących z „ptaka” BU (bugów/bogów) w postaci określenia dotyczącego białego człowieka – BULE. Także słowo LE ma ścisły związek z pierwotnym językiem, bowiem chaldejskie słowo LI oznaczające przybyszy z nieba jest tym samym znakiem, co LE, choć przetłumaczonym jako gałąź, po mimo tego, że zawiera on w sobie pióra.

Łącząc to jeszcze z hinduskim podaniem zwanym Opowiadaniem Kabira wnioskowałbym, że mowa tutaj o produkcji kadłubów (ciał), które by ożywić należało nakarmić, wyposażyć w obsługę oraz doposażyć w tym samym miejscu, gdzie zostały wyprodukowane (dozbroić). Dopiero wówczas "ciało" z "duszą" było w pełni gotowe do działania. Takich "ciał" wyprodukowano wówczas ponad 80.000 podzielonych na trzy podstawowe rodzaje, a każdy z nich składał się z jeszcze bardziej złożonego podziału (czy to był podział na jednostki lądowe, powietrzne i morskie w rozbiciu na konkretne już rodzaje jednostek?).

Teraz widać dość wyraźnie, że wszystkie te symbole oznaczają miejsca związane z przetwórstwem, głównie do celów spożywczych, ale nie tylko. Jest też mowa o zastosowaniach rozrywkowych (instrumenty muzyczne), ale w drugiej kolejności na potrzeby militarne, co wedle mitologii chińskiej miało być ściśle związane z Chi You.

„Przypisywano mu wynalezienie wytopu i produkcji broni.”

Chi You – postać ludzka z byczymi kopytami, czterema oczami i sześcioma rękami (niemal identyczny opis Marduka znajduje się w poemacie Enuma Elisz), był buntownikiem przeciw pierwotnym bogom. Posiada on wiele podobieństw do egipskiego bóstwa Chnuma i mezopotamskiego UTU nazywanego młodym byczkiem/rogaczem.

Co ciekawe, na Elefantynie (południowa część Egiptu) istniała świątynia zwana "Domem JAHWE", którą chcieli odbudować znajdujący się tam żołnierze Żydowscy pomagający Achemenidom w podboju świata (pisali listy zachowane do dziś). Otrzymali oni na to zgodę i po jej odbudowie odprawiano tam krwawe rytuały dla boga zwanego Chnumem. Zaznaczę przy tym, że Biblia sama wiarę abrahamową wielokrotnie nazywa krwawym kultem.

Wracając już do LALARTU, to zniszczenie świata wewnętrznego przypisywane było Enlilowi/egipski SET (taką wersję potwierdza jeszcze inskrypcja Hammurabiego, której treść została celowo przekłamana!), a jedyna kobieta, która mogła mu wówczas w tym pomagać, to była Aruru, określana mianem jego siostry. Tutaj pojawia się pewien problem, bowiem nazwa ta nie wskazuje wprost na kobietę (NIN - pani lub DAM - żona; protoplasta słowa DAMA), a znaczenie jej imienia łączy się dość dziwnie z pewną legendą Hellenów (nie mylić z Grekami) i spokrewnionych z nimi Słowian.

Jej imię ma się składać z dwóch znaków, 𒀀 A - tł. woda i 𒊒 RU - tł. upadek (jako słowo SZUB 495 razy) i broń (jako słowo ILLAR 3 razy, a w połączeniu ze znakiem 𒄑 GESZ - tł. drzewo jako 𒄑𒊒 GESZ.ILLAR 45 razy). Użycie podwójnej formy tego samego słowa przeważnie oznaczać miało podkreślenie wielkości tego, czego to dotyczyło. Wyraz ten tłumaczony wprost powinien oznaczać "Upadek do wody z dużej wysokości". Niemal każde dziecko w Polsce zna legendę o Kraku i smoku wawelskim. Nie obca powinna być także jego córka Wanda, która miała rzucić się do wody, bo nie chciała wyjść za Niemca. Tutaj pojawia się pewien problem, bowiem ten Niemiec został przecież przez nią pokonany i w wielu przekazach sam miał się zabić z tego powodu, że go kobieta pokonała (zadziwiające pokrewieństwo z czynem haniebnym dla każdego Semity). Legenda posiada wiele zbieżności z helleńskim mitem o Krekopsie i jego trzech córkach, Auglaros, Herse i Pandrosos, które otrzymały od Zeusa i Ateny pudełko lub słoik zawierający niemowlę Erichtoniusa i nie mieli tam zaglądać. Jednak z ciekawości zajrzały tam i przeraziły się dwoma wężami znajdującymi się w środku, które zostawiła tam Atena do pilnowania niemowlęcia. Przerażone uciekły i skoczyły z Akropolu do morza.

Grecy mocno zniekształcili ten mit, gdyż w Panteonie znajdował się posąg Ateny zasłaniającej tarczą Erichtoniusa, który jest wężem. Zwróćmy jeszcze uwagę na to, że jedna z córek Krekopsa (przedstawianego jako pół człowiek pół wąż) nazywa się podobnie do Pandory (puszka Pandory), która była zesłaną przez bogów pierwszą kobietą. Poślubił ją Epimeteusz wbrew ostrzeżeniom swego brata Prometeusza, a obaj byli braćmi Atlasa (władcy zaginionej Atlantydy) i Menojtiosa.

Krak - Krekops, smok - wąż, córka - córki, rzucenie się do wody, puszka i nieszczęścia, wszystko to zadziwiająco jest zbieżne i zdaje się być jedynie zniekształconą formą, tej samej historii dotyczącej nieustannie jednych i tych samych pierwotnych bogów.

Przypominam, że "dziura czasowa" pomiędzy okresem, na jaki umiejscawiają Kraka nasze kroniki sprzed XIV wieku (czasy przed ostatnim kataklizmem z roku 1348 n.e.), a późniejszymi wersjami wynosi około 1.250 lat - w pierwszej wersji w czasach początku Achemenidów (ok. 550 p.n.e. wedle oficjalnego datowania), a od XIV wieku występuje już ok. roku 700 n.e.

Wracając jeszcze na chwilę do Aruru, sprawdzałem jeszcze możliwość zapisu jej imienia z dwóch słów - AR i URU, gdzie pierwsze słowo każdy z badaczy tłumaczył sobie jak chciał, przez co posiada ono aż 21 znaczeń, lecz niemal wszystkie nie więcej, jak kilka razy. Występuje ono w czterech różnych wersjach: 𒅈 AR, 𒄱 AR2, 𒄯 AR3, 𒌸 ARx.

Drugie słowo, czyli URU tłumaczone jest jako "miasto". I tutaj już jestem pewien, że nie jest to prawidłowe tłumaczenie, gdyż w połączeniu z innymi słowami występuje ono w 23 różnych odmianach (podobnie, jak symbol DAG z KISIM5), gdzie użyte kombinacje sugerują dość jasno, iż słowo to oznaczało wprost teren, a jego wariancje dotyczyły już konkretnego rodzaju. Poniżej kilka przykładów:

𒌽 URU x GAL (ARALI) - byłby to obszar górski (GAL - wielki);
stąd zapewne wywodzi się słowo AREAŁ - powierzchnia, teren

𒌸 URU x A (ARx); A - tł. woda; byłyby to akweny wodne

𒍋 URU x TU (SZEG5); TU - tł. ptaki (przedstawia skrzydła i wiąże się także z lataniem);
byłyby to ptasie farmy, w większości zapewne drobiu

𒍆 URU x LUM; LUM - tł. owoce; ale opis dopasowany do zboża; byłyby to pola uprawne

𒌼 URU x GA; GA - tł. owca; tł. własne zwierzęta hodowlane; byłyby to pastwiska

𒍁 URU x HA; HA - tł. ryba; byłyby to stawy hodowlane

𒍉 URU x SZE; SZE - odpowiednik egipskiego SZU (dwa piórka) oznaczającego pustkę, próżnię;
byłyby to puste tereny, ale nie pustynie, raczej stepy

𒍍 URU x UD; UD - tł. burza, sztorm oraz dzień (Słońce); to atrybuty związane ze zniszczeniem, UDerzeniem; byłyby to pustynie, gdzie zawsze już pali Słońce

𒍅 URU x KI; KI - świat wewnętrzny, miejsce, gdzie z wody "wynurzono" pierwszy ląd na tej skale, ziemia;
byłby to obszar świata podziemnego

𒌾 URU x GAN2 (GANA2); GAN2 - tł. pole; byłyby to obszary hodowli warzywnej

𒌿 URU x GAR (ERIM3); GAR - tł. miejsce, położyć, kłaść się; moim zdaniem to jest określenie "MIASTO"

Dlatego też istnieje także słowo stworzone z dwóch słów GAR jedno pod drugim jako słowo URI i wedle akademików mające oznaczać AKKAD w Mezopotamii, a w rzeczywistości oznaczające "podziemne miasto" (miasto pod miastem). Współczesne słowo "GAR" (w naszym języku naczynie do gotowania) jest miejscem związanym z gromadzeniem oraz ciepłem. Także słowo ERIM czytane wspak (MIRE), w języku rosyjskim oznacza "ŚWIAT" lub "POKÓJ" (miejsce, gdzie żyją ludzie).

Już nawet na podstawie tych jedenastu przykładów trudno sobie wyobrazić, aby świat nauki tego nie dostrzegł wcześniej, zwłaszcza, że w większości przypadków korzystam z ich własnych tłumaczeń.

Skoro istnieją wyszczególnione areały i ośrodki przetwórcze, to także należałoby się spodziewać istnienia szczegółowego podziału przemysłu wydobywczego oraz produkcyjnego i wydaje się, że takie podziały istnieją, a przynajmniej dla działalności wydobywczej.

Początkowo sądziłem, że jest nim znak 𒅗 KA (zwany także DU11, DUG4, GA14, GIRI17, GU3, INIM, KIR4, PI4, SZUDx, SU11, ZU2, ZUH); KA - tł. usta, otwór (1.329 razy) i występujący w 64 odmianach. Możemy tutaj dostrzec pewne pokrewieństwa z językiem angielskim, bowiem słowo "kopać" to "DIG" (pochodna od DUG4) i "MINE" (pochodna od INIM czytanego wspak - MINI). Jednak problem polegał na tym, że istnieją symbole zawierające znaki oznaczające jedzenie, żywe formy, instrumenty muzyczne, maszyny a także broń, co przeczyło temu, by mogły one dotyczyć wydobywanych surowców mineralnych. Wówczas dotarło do mnie, że może to być podział funkcjonalny podziemnych pomieszczeń jako mieszkalne, funkcjonalne i magazynowe.

Co innego w przypadku znaku 𒂷 GA2 (zwany także BA4, GE26, MA3, PISAG), występującego w 54 wersjach, który przetłumaczono jako "miejsce"/"leżeć" (208 razy, to niewiele w stosunku do 2.503 tego znaczenia dla słowa GAR) oraz "dom" (72 razy w stosunku do 13.108 tego znaczenia dla słowa E2).

Źródło: http://psd.museum.upenn.edu

W tym przypadku nie pojawiają się już znaki związane z jedzeniem czy też z istotami żywymi, ale np. sól i kości, choć najczęściej występują słowa nawiązujące do niszczenia i zagłady.